Strijd om de Willem Delfos Memorial wissel beker 13 juni 2023

Deze finale voor het clubkampioenschap libre werd onder grote (..) belangstelling gespeeld in voor de gelegenheid speciale dresscode. Van de 14 aanwezigen waaronder de 4 finalisten droegen 7 korte broek. Gezien de tropische warmte een logische keuze.
De voorrondes werden in 6 poules van elk 6 spelers gespeeld over 3 rondes. De zes winnaars van de poules speelden 14 mei de halve finale in 2 poules van 3, waar van elk de laatste afviel. Rene van Velzen werd wegens ziekenhuis bezoek vervangen door Tom Tegelaar, 2e in zijn poule. In de halve finale vielen Simon de Groot en Gerard Oudshoorn af.
Door het overlijden de week ervoor van Tom Tegelaar kon Siem toch de finale spelen. Wij van de vrijdag en maandag middag poule hadden erg uitgekeken naar onze Tom die nu juist in zo goede vorm verkeerde. Erg verdrietig.
De finale werd gespeeld op basis van het aantal te maken caramboles in de voorronde. Dus niet aangepast aan de uitslagen van de voorrondes en de halve finale zoals gebruikelijk in de PK’s. Vandaar dat Peter minder caramboles moest maken dan Piet ondanks zijn betere resultaat in de voorronde.

In de eerste ronde werd uitgekeken naar de partij van de matadoren Simon en Gerard. Simon begint met een mazzeltje van acquit en maakt een vliegende start van 41 uit 7 beurten.
Daarna stokt de productie maar wint hij uiteindelijk in 16 beurten en een net gemiddelde van 3.8.
Tot ieders verrassing kwam Gerard niet op gang en miste hij veel ballen, nipt. Hij had hooikoorts en ontstoken ogen waardoor hij het niet goed zag.
Met een gemiddelde van 1.4 ver onder zijn niveau. Ook Piet had een vliegende start van 16 uit 8 waarna het verder heel matig ging (1.16) en al snel voorbij werd geraasd door Peter die juist een matige start had ondanks zijn 2 punten van acquit (1.50).
Een spannende ronde die slechts 30 minuten duurde.

De tweede ronde toonde een sterk spelende Peter (1.69) tegen een door zijn slechte zicht zwak spelende Gerard (1.31). Simon speelde soepeltjes met breed en stevig spel maar bleef verrassend op beurt 16 op 52 caramboles hangen. Dit leek ogenschijnlijk geen probleem omdat Piet er nog 7 moest.
Maar dat deed Piet subliem.
Met een perfecte serie americain aan de korte band finishte hij als eerste met een schitterend gemiddelde van 1.94. Zo bleef de spanning erin.

Ook de laatste ronde was spannend. Piet begint, maakt een serie van 9 punten in beurt 3 en een serie van 5 in beurt 6 en staat al spoedig ver voor op Gerard.  
Zou hij ook op 4 wedstrijdpunten kunnen komen?
Maar Gerard komt spectaculair terug, haalt Piet snel in, en finisht in 18 beurten met het mooie gemiddelde van 2.38. Piet ook nog een heel respectabele 1.50.
Dan de beslissende partij Peter tegen Simon. Peter, met twee gewonnen partijen die ruim anderhalf speelde in de eerste twee rondes en minder dan de helft van het aantal caramboles hoeft te maken als Simon die nog slechts een partij had gewonnen. Dit werd een teleurstellende pot. Peter begint maar kwam totaal niet op gang en eindigde met een treurig 0.85 gemiddeld. Simon deed zijn ding en maakte in beurt 16 met een mooie serie van 14 caramboles het spelletje uit (3.44).
De tabel laat zien dat Simon daarmee onbetwist het beste heeft gespeeld. Niet gek voor een invaller die was afgevallen in de halve finale.

Alles bij elkaar een genoeglijke finale waarvan de after party nog tot half twaalf duurde.

Reporter:  Wilfrid van Pelt