Simon de Groot  Clubkampioen Driebanden 2023

Club Kampioenschap 3-Banden, bv Rijnegom Finale 14 december 2023

Het clubkampioenschap 3-Banden 2023 was de 43e sinds 1981, aldus de Hall of Fame op de website.  
Finalist René van Velzen was de eerste clubkampioen 3-banden in 1981 en presteerde dit in totaal 5x.
Ook de finalisten John Splinter (2x) en Siem de Groot (1x) deden dit al eens eerder.
Eerdere kampioenen Peter Brand (2021), Gerard Wassenaar (2018) en de kampioen van vorig jaar Cees Omtzigt haalden de finale dit jaar niet.
Het kampioenschap mocht zich verheugen op een ruime belangstelling.
Wel 17 deelnemers speelden in 3 poules op diverse momenten in November.
In de aanloop naar de wedstrijden zag je al een milde wedstrijd koorts ontstaan en vonden extra trainingssessies plaats.
Ook de poulewedstrijden waren geanimeerd en smaakten bij sommigen naar meer.
Op de mededeling dat dat kan in de G-poule, om de 14 dagen op maandag, kwam steevast het antwoord dat men graag overdag zou willen spelen maar niet op de avond.
Van de spelers uit die G-poule werd verwacht dat zij wel een dominante rol zouden spelen in dit kampioenschap en inderdaad bereikten
Siem de Groot en John Splinter de finale.
Gerard Wassenaar die dit seizoen superieur is in de G-poule (moyenne 0.57 na 14 wedstrijden) en Wilfrid van Pelt die veruit de meeste wedstrijden won in het vorige seizoen, eindigden in de middenmoot. Wel mochten zij het genoegen smaken in hun poules de beste partijen te hebben gespeeld met een gemiddelde van 1.0 en Wilfrid de hoogste partijscore had van 7.
Overigens niets vergeleken bij de hoogste score van 10, behaald op 18 december in de G-poule door Siem de Groot.
Niet voor niets de kampioen 3-Banden van dit jaar.

De selectie van de finalisten was dit keer anders geregeld dan voorheen en verliep zoals dat in gebruik is bij de PK’s (Persoonlijke Kampioenschappen vanuit de verenigingen). De ranking van de gemaakte wedstrijdpunten en van het % Start/Eind moyenne worden opgeteld tot een eind ranking die direct de 4 finalisten oplevert.
Het oude systeem van 2 spelers voor de halve finale per poule, door een enkeling leuker gevonden, is daarmee verleden tijd.
Theoretisch bezwaar van deze methode is dat het vooral goed werkt wanneer moyennes niet te ver uit elkaar liggen. In feite speelden de 1e klasse, 2e klasse en 3e klasse 3-banden van het district bij ons tegelijk in 1 poule. Zo zou de 117% hogere eind moyenne van Siem (start moyenne 0.532) een 200% hogere eind moyenne hebben betekent voor Jos (start moyenne 0.095).
Maar dat mag de pret niet drukken

De finale werd gespeeld op 14 december. 10 personen waren aanwezig waaronder de 4 finalisten, 4 scheidsrechters/schrijvers, de rapporteur en nog een belangstellende.
Jammer toch, de finales van het libre, bandstoten en driebanden zijn topevenementen voor de club, zijn het aanzien zeker waard, en verdienen veel meer belangstelling.

De revelatie van dit kampioenschap was Cees Spierenburg. Hij deed het goed in de poules en verbeterde zich ook nog in de finale.
Hij is nieuw in dit spelletje, heeft een prima spel inzicht, maar mist nog net de precisie van de meer ervaren rotten.
Hierdoor vele hele mooie missers waarvan te verwachten is dat dat in de toekomst caramboles kunnen worden.
Ook veel (beginners) geluk met nogal wat “konijnen”. In de eerste ronde speelde hij tegen Siem en stond in beurt 4 al op 4 (van de te halen 7) en Siem op 2 (van de te halen 17).
Toegegeven van deze 4 waren zeker 2 konijnen. Siem kwam helemaal niet op gang zijn quitte stoot was raak door een gelukje, daarna ketsen, klotsen en gewoon missen.
Het leek een debacle te worden goed te verklaren door zware verkoudheid en drie slapeloze nachten.
Maar Cees zijn productie stokte, Siem herpakte zich en vanaf de 19e beurt kwam zijn productie op gang en werd in de 29e beurt de 17 bereikt.
Op de tafel ernaast speelden René en John. René mist de quitte stoot maar maakt een mooie serie van 4 in zijn 6e beurt.
John speelde moeizaam en sprokkelde tot de 21e beurt 7 puntjes bij elkaar. René finishte op de 22e beurt met een serie van 2. John bewees altijd gevaarlijk te blijven door in zijn nastoot een serie van 3 te maken, helaas nog 3 te kort.

In de 2e ronde troffen Siem en John elkaar. Zij kennen elkaar door en door en speelden dit jaar al 3x, alle drie gewonnen door John.
Dit werd een moeizame pot die 36 beurten nodig had en waar John zijn 8e en laatste punt in de 29e beurt maakte.
Mooie missers en geen grein geluk. Ook Siem had weer vele klotsers en mooie missers maar bereikte als eerste de finish.
Esthetisch was deze partij een plezier om naar te kijken maar de punten kwamen moeizaam.
Op de andere tafel speelden René en Cees. René was geen schim van de slagvaardige sprokkelaar zoals te zien in zijn vorige partij.
Na 21 beurten had hij nog slechts 2 punten en Cees al 5. Met nog 2 twee te gaan door Cees en 10 door René, een uitzichtloze situatie voor de laatste. Met nog een laatste konijntje uit de hoge hoed bereikte Cees dan ook als eerste zijn 7 puntjes.
In de 3e ronde ontmoetten John en Cees elkaar. John wint wederom het “trekken”, kiest zoals zijn gewoonte is voor de quittestoot en mist die voor de 3e keer. In beurt 7 komt zijn eerste punt en in beurt 30 zijn 8e en laatste. Maar wat speelt die man mooi, zelfs van zijn missers kun je genieten.
Cees speelde ook niet zijn beste partij en begon met 16 poedels voordat hij zijn eerste punt scoorde maar toverde op beurt 36, zijn laatste konijntje uit de hoge hoed en wint de partij.
Op de tafel ernaast begint René voortvarend met een serie van 2.
Op beurt 18 staat het dan nog 5 (René) tegen 6 (Siem). In de 12 beurten er na sprokkelt René er nog een verdienstelijke 7 punten bij maar dit kan niet op tegen het geweld van Siem die er 11 maakte en met een serie van 2 uit is in de 30e beurt.

Daarmee is Siem, zonder zijn beste spel te hoeven laten zien, overtuigend de 43e 3-Banden kampioen geworden.
Hij had dit totaal niet verwacht, al helemaal niet na zijn zware verkoudheid.  John had een slechte avond.
Hij speelde prima in de voorrondes maar een moyenne van 0.276 in de finale is erg teleurstellend. Niettemin is zijn spel een feest om naar te kijken.
René had een schitterende eerste pot tegen John maar speelde de andere twee ook onder zijn niveau.
Cees is een verfrissende nieuwkomer, handhaafde zich prima tussen de giganten.

Een prima finalist met een tweede plaats.

Uw reporter: Wilfrid van Pelt